วันอาทิตย์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2551
วันศุกร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2551
วันพุธที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2551
ปรัชญาของมด
วันนี้มีบทความดีๆ มีสาระ มาฝากเพื่อนๆ
กันครับผม
ปรัชญาที่ 1 มดไม่เคยละความพยายาม
หากมันมุ่งหน้าไปทางทิศใด แล้วเกิดอุปสรรค ถูกปิดกั้นหนทางมันจะพยายามหาทางเดินทางอื่น มันจะได้ขึ้นไต่ลงไต่ไปรอบๆ มันจะมองหาหนทางอื่นเสมอ
ข้อคิด : จงอย่าละความพยายามในการหาหนทางไปสู่สิ่งที่หมายมาด
ปรัชญาที่ 2 มดคิดถึงฤดูหนาวตลอดฤดูร้อน
มันไม่เคยรักสบายจนคิดเพียงว่าคิมหันต์ฤดู จะคงอยู่ตลอดเวลาดังนั้น มันจึงพยายามเก็บสะสมเสบียงไว้สำหรับเหมันต์ ตลอดฤดูคิมหันต์หรรษา
ข้อคิด : จงตะหนักถึงความเป็นจริง และเตรียมรับกับเหตุการณ์ในอนาคต
ปรัชญาที่ 3 มดคิดถึงฤดูร้อนตลอดฤดูหนาว
ท่ามกลางความหนาวเหน็บแห่งเหมันต์ มันจะเตือนตัวเองว่า “ความลำบากจะอยู่เพียงไม่นาน แล้วเราก็จะพ้นจากสภาวะเช่นนี้” เมื่อวันที่แสงแห่งความอบอุ่นแรกสาดส่อง มันจะออกมาเริงร่า หากอากาศกลับกลายเป็นหนาวอีกครั้ง มันจะเข้าไปในโพรงอีกครั้ง และออกมารับความอบอุ่นในวันอากาศดีโดยทันใด
ข้อคิด: จงมองทุกสิ่งในเชิงบวกตลอดเวลา
ปรัชญาที่ 4 ทุ่มเททุกสิ่งเท่าที่สามารถ
มดสามารถเก็บเกี่ยวเสบียงตลอดฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมฤดูหนาวให้มากเท่าที่มันจะทำได้
ข้อคิด : จงพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเต็มกำลัง
สรุป : 1)อย่ายอมแพ้2)มองไปข้างหน้า3)มองโลกในแง่ดี4)ทำเต็มความสามารถ
กวีนิพนธ์_1
...พิศพักตร์งามเพริศพริ้ง.....เพียงแก้ว อัปสรา
ผุดผ่องพิลาสแพร้ว.............ผ่านฟ้า
จริยาบ่มเพาะแล้ว..............เทียบค่า ควรครอง
น้ำหนึ่งพิสุทธิ์ไซร้..............เพียบพร้อมกัลยา
...แรกครั้งได้พบหน้า..........ไหวหวั่น ทรวงเอย
ฤๅพี่ปักจิตพลัน.................สู่เจ้า
เพียงแค่ห่างไกลกัน.............เกินกว่า แลมอง
อกพี่ระทมเศร้า.................โศกกล้ำฝืนทน
...หากแม้นเป็นเนื้อคู่...........อภิรมย์
ขอพี่ชิดเชยชม..................อยู่ใกล้
กระซิบผ่านฝากลม.............เอื้อนเอ่ย เผยความ
รักพี่มีแต่ให้.....................ยอดชู้นงคราญ
5 กรกฎาคม 2551
(ค. อภิชาตบุตร)
ที่มาของกวีนิพนธ์บทนี้ ได้รับแรงบันดาลใจจากการชมซีรีส์เกาหลีเรื่อง "คิมซูซอน"
ประทับใจในตัวนางเอกที่งามพร้อมด้วยกิริยา มารยาท สมกับได้ชื่อว่าเบญจกัลยาณี (ในความคิดของผมนะ)
และนี่ก็คือที่มาครับผม แต่รูปที่ขึ้นแค่ขำๆ นะอย่าคิดมาก ...อิอิ